Je aandrijving (meestal groep genoemd) is onderhevig aan slijtage. Onderdelen zullen na verloop van tijd vervangen moeten worden. Wat het ergste slijt is de ketting en op nummer twee de cassette, ofwel die kluwen kettingwielen op je achterwiel.
Dat je na een x aantal kilometer deze spullen moet (laten) vervangen is een vaststaand feit. Hoe snel hangt ook af van je rijgedrag.
Het weer
Hoe meer je in slechtere weersomstandigheden rijdt, hoe harder de slijtage. Nattigheid, modder, zand: werkt allemaal in op de onderdelen. Dus, of zoveel mogelijk voor lekker weer kiezen of gedisciplineerd je fiets schoon houden. Hier wat tips op handig reinigen:
- In vijf minuten (Youtube) … ik doe trouwens niet aan WD40 voor ontvetten en invetten
- In 30 minuten (Youtube)
- Als je de hele dag hebt (Youtube)
Kracht
Hoe meer kracht je gebruikt, hoe harder alles slijt, maar deze factor is wel wat minder van belang. Een oplossing is om met een hogere cadans te trappen; met meer omwentelingen. Dit is te bewerkstelligen door op een lichter verzet te rijden. Je wordt ook minder snel moe, je gaat soepeler rijden en je knieën blijven ook langer heel, trouwens.
Schakelen
En daar ging het hier even om. De ketting staat bijna nooit helemaal in een rechte lijn van voor naar achter over de kettingwielen. Tenslotte wissel je van versnelling en zitten met name al die kransjes op de cassette naast elkaar.
Even ter info: de kettingwielen voor heten bladen, de kettingwieltjes achter heten kransjes. En voor de volledigheid: de twee wieltjes aan de derailleur heten derailleur-wieltjes of pulleys en die dienen voor een constant aangespannen ketting en soepel schakelen.
Echter, hoe schuiner de ketting loopt, hoe harder deze slijt, maar ook hoe zwaarder dit fietst. Je hebt meer frictie. Het plaatje hieronder laat dit goed zien.
Het plaatje geeft een triple als voorbeeld (drie bladen voor), maar dit geldt ook voor compact of dubbel. Met een triple heb je wel meer mogelijkheden om je ketting zo recht mogelijk te houden.
Met het buitenblad, mijd de binnenste (grootste) kransjes achter. Ikzelf mijd de drie binnenste. Op het binnenblad, mijd ik de drie kleinste/buitenste kransjes. Met elf kransjes achter houd je per blad toch acht kransjes beschikbaar.
Wanneer ik het te zwaar heb (stevige heuvel) op het buitenblad en ik zit op de vierde, grote krans (53-19), dan moet ik dus terug op het kleine blad en schakel achter op naar het vierde, kleinste kransje (39-15).
Ik hoop dat de uitleg OK is, anders oor ik het wel in de comments.
Met 53 tandjes zweten 