Het wielerseizoen is afgetrapt! Zaterdag 9 april was het weer Veenendaal-Veenendaal.
Toen
Deze tocht was in 2013 de eerste die ik ooit deed, op een toen gloednieuwe Canyon. Voor het eerst toen echt kilometers gemaakt. En ik was best tevreden, want haalde best goed de eindstreep.
2014 was minder, ik blies mezelf op 5km vóór de Posbank doordat ik overdreven hard had gereden … Windje mee, vliegen met 35km/u, terwijl ik nog 75km moest. Tja, leren op de harde manier.
2015 ziek, niet gegaan. Het weer was ook te slecht.
Nu
Goed weer! Uiteraard koud in de ochtend met 5 graden, maar het werd 14 graden met een lekker zonnetje. Kleden in laagjes, dus. En de wind was zuidelijk, dus nooit echt tegen, of mee.
Samen met een collega en diens maat zouden we het houden op een niet te intensieve ronde. Zij doen wedstrijden en zouden de dag erna nog aan de bak moeten.
Rustig werd het niet, er werd toch aardig doorgetrapt. Het ging ook wel erg lekker. De aandrijving had ik ook ververst en liep super-soepel: nieuwe cassette en ketting en de Zenith wielen met Vittoria banden.
Met z’n drieën en vaak in een ploegje ging het als de brandweer, maar je wordt wel opgezweept om het tempo hoog te houden. Volgens Strava dan ook mijn PR’s op de Italiaanse Weg en Posbank verbeterd. Het prestatiegerichte ego is weer blij.
Ongeveer 2km vóór de finish begon mijn band leeg te lopen. Maar even doortrappen liet me toch de finish halen. Maar toen was het echt op.
Al met al een mooie rit en door naar 185km Ronde van Nijmegen met Pinksteren!